ဘုရားရွင္၏အပါးမွ မခြာေသာ ၀ကၠလိရဟန္း။
••••••••••••••••••••••••••••••
အလြန္ႏွစ္သက္ ၾကည္ညိဳလွေသာေၾကာင့္ အျမဲမျပတ္
ဖူးျမင္လိုသျဖင့္ ရဟန္းျပဳေလသည္။ ရဟန္းဘ၀ ေရာက္သည္တြင္ ဘုရားရွင္
အနီးအပါးသို႔သာ သြားေရာက္ဖူးေျမာ္ေနျပီး ပရိယတၱိ ပဋိပတၱိတို႔ကို
အားထုတ္ျခင္း မရွိေပ။
ျမတ္စြာဘုရားက . .
"ခ်စ္သား၀ကၠလိ - စကၡဳပသာဒျဖင့္ ၾကည့္ျမင္တင့္တယ္ေသာ ငါဘုရား၏ အပုပ္ေကာင္ ကိုယ္ထည္ကို ၾကည့္ေန၍ အက်ိဳးမမ်ား။ ငါေဟာၾကားေသာ တရားကို ထင္ျမင္ေအာင္ ပညာစကၡဳျဖင့္ ရႈ၍ အားထုတ္ျခင္းသာ ငါဘုရားကို ၾကည္ညိဳရာေရာက္သည္"ဟု ဆံုးမေတာ္မူ၏။
သို႔ေသာ္ ၀ကၠလိရဟန္းက မနာယူဘဲ လာျမဲသာလာ၍ ဖူးေျမာ္ေန၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ၾကြေရာက္၍ ၀ါကပ္ေတာ္မူသည့္ေန႔၌ "၀ကၠလိ - သင္ႀကိဳက္ရာ အရပ္တပါးသို႔ သြားေလေတာ့"ဟု ႏွင္ထုတ္လိုက္၏။
၀ကၠလိရဟန္းသည္ ငါ့အား ျမတ္စြာဘုရားက ဖူးေျမာ္ ခ်ဥ္းကပ္ေစျခင္း မျပဳလွ်င္၊ ေသျခင္းက ျမတ္ေသးသည္-ဟု ေတြးေတာကာ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္ထိပ္မွ ခုန္ခ်ေသေတာ့မည္ဟု ရည္ရြယ္၍ ေတာင္ထိပ္သို႔ သြားေလသည္။
ျမတ္ဗုဒၶသည္၊ ၀ကၠလိ၏အျဖစ္ကို ေရႊဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္သိေတာ္မူသည္။ ထို႔ေၾကာင့္
"၀ကၠလိ - မေၾကာက္လင့္၊ လာေလာ့၊ ငါသည္ ညႊန္ေျပာင္း၌ နစ္ေသာ ဆင္ေျပာင္ကို ကယ္တင္သကဲ့သို႔ သင့္ကို ကိေလသာ ညႊန္ေျပာင္းမွ ဆယ္ယူကယ္တင္အံ့" ဟု ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္၍ အားေပးတရား ေဟာေတာ္မူသည္။ ထိုအခါ ၀ကၠလိသည္ အားတက္၍ ႀကီးစြာေသာ ပီတိျဖစ္ကာ၊ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္ကို ဆင္ျခင္ရင္း၊ ပဋိသမၻိဒါႏွင့္တကြ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ေရာက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ရွိခိုးလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ အေရာက္ သြားခဲ့ရာ ျမတ္စြာဘုရားက ေအာက္ပါဂါထာကို ေဟာေတာ္မူေလသတည္း။
"၀မ္းေျမာက္ျခင္း မ်ားစြာရွိ၍၊
ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမေတာ္၌ ယံုၾကည္ျမတ္ႏိုးေသာ ရဟန္းသည္၊ သခၤါရတို႔၏ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ၊ ျငိမ္သက္ခ်မ္းေျမ့ေသာ နိဗၺာန္ကို ရေလရာ၏"
( ဓမၼပဒ - ဘိကၡဳ၀ဂ္
ျမတ္စြာဘုရားက . .
"ခ်စ္သား၀ကၠလိ - စကၡဳပသာဒျဖင့္ ၾကည့္ျမင္တင့္တယ္ေသာ ငါဘုရား၏ အပုပ္ေကာင္ ကိုယ္ထည္ကို ၾကည့္ေန၍ အက်ိဳးမမ်ား။ ငါေဟာၾကားေသာ တရားကို ထင္ျမင္ေအာင္ ပညာစကၡဳျဖင့္ ရႈ၍ အားထုတ္ျခင္းသာ ငါဘုရားကို ၾကည္ညိဳရာေရာက္သည္"ဟု ဆံုးမေတာ္မူ၏။
သို႔ေသာ္ ၀ကၠလိရဟန္းက မနာယူဘဲ လာျမဲသာလာ၍ ဖူးေျမာ္ေန၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ၾကြေရာက္၍ ၀ါကပ္ေတာ္မူသည့္ေန႔၌ "၀ကၠလိ - သင္ႀကိဳက္ရာ အရပ္တပါးသို႔ သြားေလေတာ့"ဟု ႏွင္ထုတ္လိုက္၏။
၀ကၠလိရဟန္းသည္ ငါ့အား ျမတ္စြာဘုရားက ဖူးေျမာ္ ခ်ဥ္းကပ္ေစျခင္း မျပဳလွ်င္၊ ေသျခင္းက ျမတ္ေသးသည္-ဟု ေတြးေတာကာ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္ထိပ္မွ ခုန္ခ်ေသေတာ့မည္ဟု ရည္ရြယ္၍ ေတာင္ထိပ္သို႔ သြားေလသည္။
ျမတ္ဗုဒၶသည္၊ ၀ကၠလိ၏အျဖစ္ကို ေရႊဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္သိေတာ္မူသည္။ ထို႔ေၾကာင့္
"၀ကၠလိ - မေၾကာက္လင့္၊ လာေလာ့၊ ငါသည္ ညႊန္ေျပာင္း၌ နစ္ေသာ ဆင္ေျပာင္ကို ကယ္တင္သကဲ့သို႔ သင့္ကို ကိေလသာ ညႊန္ေျပာင္းမွ ဆယ္ယူကယ္တင္အံ့" ဟု ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္၍ အားေပးတရား ေဟာေတာ္မူသည္။ ထိုအခါ ၀ကၠလိသည္ အားတက္၍ ႀကီးစြာေသာ ပီတိျဖစ္ကာ၊ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္ကို ဆင္ျခင္ရင္း၊ ပဋိသမၻိဒါႏွင့္တကြ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ေရာက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ရွိခိုးလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ အေရာက္ သြားခဲ့ရာ ျမတ္စြာဘုရားက ေအာက္ပါဂါထာကို ေဟာေတာ္မူေလသတည္း။
"၀မ္းေျမာက္ျခင္း မ်ားစြာရွိ၍၊
ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမေတာ္၌ ယံုၾကည္ျမတ္ႏိုးေသာ ရဟန္းသည္၊ သခၤါရတို႔၏ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ၊ ျငိမ္သက္ခ်မ္းေျမ့ေသာ နိဗၺာန္ကို ရေလရာ၏"
( ဓမၼပဒ - ဘိကၡဳ၀ဂ္
No comments:
Post a Comment